MİHRİBAN…

**

“Men küçük bir cezveyim/ Elden ele gezmeyim/ Verin menim yârimi/ Boynu bükük gezmeyim” ve nakaratı ” Gülen az/ Ağlayan çok gülen az” olan eser, genç bir kadının acılarını dile getirir. Aynı şekilde ” İki dağın arasında kalmışam/ Bülbül gibi daldan dala konmuşam” eserinde ” Ne ağzı var ne dili var konuşam/ Anam beni bir çocuğa verdiler/ Verdiler de günahıma girdiler” ifadesi genç kadının acısını ifade eder. Bazen ” Çocuk” yerine ” Yaşlı” da denir ” Zalım” şeklinde de okuyana rastlanır. Allah rızası için kaç hanımefendi okur, bu eseri?

**

Okuyanların çoğu erkek değil midir? Ne hikmetse erkeğin kalkıp bir kadının acısını dillendirmesi ne kadar ahlâkîdir? Hele hele ortalığı velveleye ve dahi teşkeleye vermenin manası yok. Adam Evli Beden’i Kuş Pini görmüş, kış ortasında ve zavallıların ve dahi kimsesizlerin sığındığı burca baş açık yalın ayak yola çıkmış. Bu ahlâksız parçaya alkış tutup oyuna kalkanlara ne demeli? Bunun manasını ehli anlar da izahı burada gerekmez!..

**

Mihriban, Abdurrahim Karakoç’un hikayesini anlattığı şiir. Çok sonradan türkü formatında bestelenmiş ve bilinmiş. Herkes tarafından zevkle hüzünle dinlenmiş. Bu eserin özü itibarıyla erkeğe ait duyguları içerdiğini ve de erkek tarafından söylenince mana kazanmakta, ruh taşımakta olduğunu bilmeyen var mı? Bu eserin bir kadınca seslendirilmesi ne mana taşır?

**

Müzik piyasasında kadının seslendirdiğini erkek, erkeğin seslendirdiğini kadın icrâ ederse ne demeli? Sesiniz güzel olabilir, şan dersi almışsınız, belki ” Yağdır Mevlam Su” diyerek dinleyeni ağlatabilirsiniz… Seslendirdiğiniz eserin kime hitap ettiğini bilmezseniz hem cinsinize hitap ne mana taşır? Kimi okuyucular, sanat müziğinde okudukları eserde geçen kimi kelimelerin anlamını bilmiyor.

**

Icrâsı güzel bir okuyucuya sordum: – Eserde geçen bu kelimeleri anlayamadım. Bir açıklasanız… Garibim boynunu büktü. Okuduğu Makber idi. Fatıma için Abdülhak Hâmid’in yazdığı ünlü eser. Bakmayın Hâmid’in az sonra Lusyen için ayaklarına kapanmasına. Hanım okuyucuya bu eserin bir erkeğin vefat eden eşine ait hissiyatını ifade ettiğini söyleyip şiirden bölümler okuyunca ” Hocam, ne bilelim…Bizim piyasada okumamız istenir, ezberler, okuruz.” Dedi. Hançeresini yırtarcasına ” Makberrrrr!.” Diyen hanımefendi ne yapsın? Makber ile Hamlet arasında nasıl bir alaka varsa…

**

Şaşırmıyoruz, bu piyasaya. Okuyucunun önce şiiri ve şairini bilmesi lazım… Ne yazık ki bu terbiye ve edeb yok, şımdı!.. Yıldız Tilbe Hanımefendi, ” Karpuz kestim sulandı” parçasını okurken, erkeğe ait sözler olduğunu bilmeyebilir. Etrafındakiler kendisini uyarmalıdır… Maraştan bir haber geldi, dediler ki Merik ölmüş!.. Bu eserin hikâyesi belli. Şimdi erkek mi okuyacak kadın mı?

**

Senelerce Malatyalı Fahri ve Suna hikâyesi anlatılır, Şehir efsanesi haline getirilir. Malatyalı, bunu kabul eder mi? Ben hikayesi, kendisini asan Suna… Anlatılanın bini bir para… Bir televizyon kanalında hikâye anlatılmıştı. Nihâyetinde eline metin verilen, diksiyonu güzel biri… O denli inandırıcı ki anlatılmaz… Kendisine ” Malatyalı Fahri nereli? ” diye sorulsa belki joker hakkını kullanır belki pas der. “Van Gölü, hangi ilimizdedir?” Sorusu karşısında bocalayanlar çıkmaz mı? Müzik piyasasında okuyucuların seslendirdikleri eserlerin hikayesini bilmeyenler oldukça okuyucular suçsuz ve masum duruyor.

**

Mihriban’ı anlatan Şair Karakoç, saçının sarı olmadığını da belirtir. Gerçek isminin Mihriban olmadığını da belirtir. Kadın okuyucular halen ” Mihribaaaannnnn!.” Derse ne demeli? Makber’in mezar olduğunu bilmeyen Hamlet ile mi karıştırır, Makber’i? Şehir Araştırmaları Merkezi Musıkî Çalışmalarımız bu şekilde … Kime ne anlatıyoruz? Hemşehrilerimiz alınmasın… Mardin Kapısı’ndan aşağı inen, eli bağlı ve yaralı insanın ağıdı anlatılırken halaya duranlar bilirim. ” Vurmayın arkadaşlar ben yaralıyım” sözünü duyanlar kaç kişi? El-âlem al giyerken karalı olmanın manasını kim bilir? Sesimizi duyanlara selam olsun!…

Mehmet Ali ABAKAY